Luna

Luna op een biga getrokken door ossen

In de Romeinse tijd werd op 31 maart het festival van Luna gevierd, het maanfestival. 

 De maan werd gezien als de koningin van de sterren. Door Ovidius werd de Melkweg de Heilige Weg, de Sacra Via, genoemd omdat de sterren in verband werden gebracht met helden en overleden geliefden. Volgens Plato reisden de zielen van overledenen met de maan door de Melkweg op weg naar een nieuw leven.

 Om die reden valt dit festival ook aan het eind van maart of aan het begin van april. Romeinse huwelijken werden bij voorkeur in juni gesloten en vaak werd er dan een kindje verwacht tegen het eind van maart, waardoor een ziel dus kon reïncarneren. April begin vervolgens met de verering van de godin Venus voor haar aandeel in het geluk van gezinnen met kinderen.

Planten en kruiden die met de maan geassocieerd worden zijn bijvoorbeeld perenbloesem, maanvaren, sandelhout, perzik, iers mos, citroen.

Zet eens een tak perenbloesem op je altaar en mediteer over hoe zo'n klein bloemetje zo'n fantastische vrucht kan opleveren. Bedenk dat aan het eind van het oogstseizoen we een mooie vrucht hebben die weer zaad draagt voor een nieuwe cyclus. Net als de maan wast en krimpt in een cyclus die eeuwig doorgaat gaat ook de natuur door in haar eigen cyclus.

Ostara

Lente evening

Ostara zou genoemd zijn naar de godin Eostre en nog vinden we deze naam terug in het Christelijke feest waarmee de wederopstanding van Christus gevierd wordt. Bij onze oosterburen heet het Ostern en in het Engels Easter. Ons Pasen is genoemd naar het Pascha feest uit de Joodse Bijbel. Het is maar de vraag of de godin Eostre ooit echt vereerd is geweest. De enige verwijzing naar haar vinden we in de geschriften van de monnik Bede (/'bi:d/ BEED; Old English:  Bǣda or Bēda; 672/673 - 26 May 735) en vaak heeft men zich afgevraagd of hij de Eostre verering wellicht uit zijn duim gezogen heeft. Aan de andere kant zijn er wel taalkundige aanwijzingen dat er ooit een godin vereerd is  die een naam had die op Eostre leek. 

Ostara is het jaarfeest dat we vieren op of rond 21 maart, de lente-evening. Op dat moment zijn dag en nacht even lang. Sommige heksen kiezen ervoor dit op de vaste dag van 21 maart te doen, anderen kijken naar het astronomische begin van de lente en dan kan Ostara vallen tussen 20 en 23 maart. Weer anderen kiezen ervoor om het gewoon heel praktisch in het weekend ervoor of erna te doen. Er wordt vaak gezegd dat deze jaarfeesten al gevierd werden door de eerste mensen en om eerlijk te zijn denk ik niet dat die een kalender hadden waar ze op keken om te bepalen of ze 'al mochten'.  Er zal naar de zon gekeken zijn en naar het weer en aan de hand daarvan zal men besloten hebben dat het tijd was voor een volgende stap in de jaarcyclus.

Eostre

Bovenstaande doet niets af aan het feit dat we op met dit jaarfeest vieren dat de lente echt begint. Het is tijd om de winter vaarwel te zeggen en het nieuwe leven te gaan beginnen. Veel van de symbolen die we bij Ostara gebruiken zijn al bekend uit de Romeinse tijd. De paashaas zou ontstaan zijn doordat Cybele een gewonde vogel vond die zij veranderde in een haas die nog steeds eieren kon leggen. De eieren zijn natuurlijk synoniem voor een nieuw leven, een nieuw begin. 

Ritueel

Het volgende idee kwam ik ergens tegen om in een ritueel te verwerken:

Blaas een ei uit en spoel het goed uit. Schrijf vervolgens op het ei alles wat je los wilt laten zodat je ruimte kunt maken voor een nieuw begin. Je kunt dit ook op een papiertje schrijven en het opgerold in het ei stoppen. Vervolgens verbrand je het ei zodat je letterlijk het geschrevene laat verdwijnen. 

Verder is het natuurlijk heerlijk om in deze tijd eens door je huis te gaan. Wat kun je loslaten? Waar kun je eigenlijk wel zonder. Niet voor niets hielden onze voorouders de grote voorjaarsschoonmaak rond deze tijd. 

Natuurlijk maak ik ook m'n altaar op voor Ostara. Gele kaarsen, narcissen of tulpen en van mijn eigen boom een aantal takken perenbloesem.